چند جمله از کتاب در باب حکمت زندگی، اثر شوپنهاور

• امتیازات واقعی شخصی، چون بزرگی روح یا خوش قلبی در مقایسه با امتیازاتی چون مقام، اصل و نسب ( حتی اگر نسب شاهی باشد )، ثروت و از این قبیل، مانند تفاوت میان پادشاه واقعی و هنرپیشه‌ای است که در صحنه نمایش نقش پادشاه را ایفا می‌کند.
• همانطور که هرکس در محدوده‌ی پوست خود قرار دارد؛ از حیطه‌ی شعور نیز می‌تواند بیرون برود و درست در همین محدوده زندگی می‌کند.
• گدای تن‌درست به راستی سعادت‌مندتر از پادشاه بیمار است.
• ارسطو: طبیعت انسان ماندگار است، نه ثروت او.
• بهتر است هرگاه شادی دق‌الباب می‌کند به جای اینکه مکرر شک کنیم که آیا ورودش جایز است یا نه؛ همه‌ی درها را به سویش بگشاییم، زیرا شادی هیچگاه بی‌موقع نمی‌آید.
• هیچ‌چیز کمتر از ثروت و هیچ‌چیز بیشتر از سلامت موجب شادی نمی‌شود.
• دو دشمن سعادت انسان یکی رنج و دیگری بی‌حوصلگی است؛ و به هر اندازه سعی کنیم از یکی دور شویم به دیگری نزدیک می‌شویم.
• نیاز و محرومیت رنج را از بیرون ایجاد می‌کنند؛ در مقابل امنیت و رفاه بی‌حوصلگی را
• آدمی در این جهان انتخابی ندارد؛ جز اینکه میان تنهایی و فرومایگی یکی را برگزیند